Veel tunnels, blauwe fjorden, witte bergtoppen en toevallige ontmoetingen!

Vanochtend hadden we nog even naar de Noordkaap kunnen gaan maar het was weer bewolkt ....vermoedelijk dan niet anders dan de andere twee keer. Dus na het ontbijt richting het Zuiden getourd. De eerste 100 km hetzelfde landschap als op de Noordkaap. Bruin, dor, geen begroeiing en sneeuw hier en daar.

De 100 km daarna werd het al wat groener met struiken met het blad nog in de knop. In tuintjes narcissen in bloei. Beduidend later als bij ons.

Na 300 km kwamen de bomen weer terug en nu al in blad. Was het gras groen en zelfs gemaaid en bloeiden de boterbloemen. Kwam je boven in de bergen boven de boomgrens was het veel kouder en weer kaal. De fjorden diepblauw en naar mate we zuidelijker kwamen werd de lucht steeds onbewolkter en strakblauwer! In combinatie met de besneeuwde bergtoppen allemaal mooie plaatjes voor legpuzzels.

Het is vandaag de dag van de tunnels (16 totaal) onder het water en door de bergen heen. De E6 werd onze vriend! Ook van de watervalletjes (ontdooide sneeuw uit de bergen)en de stroomversnellingen. Boven een wilde rivier zagen we een smal touwbruggetje bungelen. Zullen we? Prachtige natuur. Goed kijken op de foto...ergens staat Gerko.....hoog boven de rotsen.😅

Onze magen beginnen te knorren dus we zoeken een picknickplek. Gerko heeft alles precies pas in 1 kistje. Ook dat is een legpuzzel. Alleen hij krijgt het erin. Maar om 12 uur kunnen we aan tafel. Brood met haring in tomatensaus en een kop koffie/thee en met een waanzinnig uitzicht. 

We zoeken een adres om te overnachten op de plek waar we volgens ons reisschema ongeveer zouden moeten zijn. We moeten met een pontje over het fjord. We staan naast een Nederlandse bus van Kras. Die hadden we de dag ervoor ook op de Noordkaap al gezien en met diverse mensen gekletst. Toeval weer. Het is wild op het water dus de bemanning adviseerde Gerko bij de motor te blijven just in case 😅. Ik ga boven op het dek even wat mooie plaatjes schieten en raak aan de praat met wat vrouwen uit de Krasbus.

Over onze reizen die ongeveer gelijk op gaan. Zij met de bus en wij op de motor. Op een gegeven moment blijkt dat we een gemeenschappelijke bekende hebben. Een collega van mij die al met pensioen is, is een bekende van haar man, de buschauffeur van de Kras bus. We kletsen nog wat en ik loop naar het dek om even bij Gerko en de motor te kijken. Daar staat Gerko met buschauffeur Jan te kletsen. Jan keek ook raar op dat we samen iemand gemeenschappelijk kenden. Hij stuurde gelijk een foto van ons samen naar betrokken oud collega. Even later had ik hem aan de telefoon. Hoe grappig is dat!? De wereld is klein!  Wie weet gaan we "Krasse Jan"  nog een keer tegen komen. Ze gaan immers ook dezelfde richting heen! Zou wel heel toevallig zijn...en 3x scheepsrecht. 

Aan de overkant gaan we naar de lodge wat booking.com een 9 geeft. En het is geweldig. Alleen we kunnen er niet eten maar wel gebruik maken van de keuken. Dus halen we met de motor bij de Spar 2 bevroren pizza's, een paar koude blikjes bier en een ijsje...de pizzakoerier!  Ons hoor je niet meer als we met dit uitzicht (laatste foto) na 420 km bochten en bergen zitten te eten op ons logeeradres. Gelukkig blijft het heel de nacht nog licht.😎