Dag 6 mooi mooier mooist...en weer plons

Vannacht heb ik de hele nacht achter op de motor gezeten. Het geluid van de ventilator was net het geronk van de motor. Het scheelde een beetje  tegen de hitte op de kamer. Ik ben sowieso druk geweest. Eerst kwam er een kier licht onder de kamerdeur door. Deze afgedicht met het sprei. En weer liggen. Huh waar komt dat blauwe licht vandaan wat de kamer als black light (vroeger in de disco) verlicht? Het is van de tv.  Ik gooi mijn witte handdoek over de tv die aan de muur hangt. Weer liggen en luisteren naar geronk van de motor....de ven dus. Het blauwe licht schijnt door de witte handdoek heen.....en weer eruit! Gerko slaapt al vast. Nu mijn zwarte dikke motorbroek over de tv gehangen en er tussen gefrut. Tevreden schuifel ik door de aardedonkere kamer naar mijn bed. Voldaan met mijn geklaarde klus val ik in slaap van het vertrouwde geluid van de motor. Daar slaap ik goed op. In de ochtend vertel ik Gerko van mijn project afgelopen nacht. Ik wijs naar de tv waar mijn motorbroek als een stilleven vakkundig over heen gedrapeerd is en vertel mijn strijd tegen het licht. Rustig hoort hij alles aan en kijkt weemoedig naar mijn oplossing. "Je had ook gewoon de stekker uit het stopcontact kunnen halen!" merkt hij schamper op! 😳 ....."Dat heet nou omdenken!" Bitch ik terug.🙄

Na het stevige ontbijt lopen we een rondje over de markt van het dorpsplein. We kopen fruit en brood voor de lunch en vertrekken naar de Gorges de Daluis. Het is droog en bewolkt. Ideaal weer voor een motortochtje. We komen langs het meer van Castillon. Een groot blauw stuwmeer.

Daarna de eerste col de Toutes Aures van 1124 m. Kleintje maar wel mooi. We zitten 80 km boven Nice. We rijden langs een rivierbedding waar nog beetje water stroomt maar het meeste staat droog. We gaan over een smal bruggetje offroad. Erg steile kanten aan de kant van de rivier. 😅Zie ook filmpje (als t lukt om er op te zetten met de beperkte wifi)

Even later verandert de kleur van de rotsen van grijs/geel naar chocolade/roodbruin. Je weet niet wat je ziet. Nog nooit zo iets moois gezien. En steil, grillig en puntig. We rijden kilometers lang door deze prachtige kloof de Daluis. Onderin stroomt heel laag een klein riviertje. Ik blijf foto's maken van dit mooie natuurverschijnsel.

Maar we moeten door en volgen de route des grandes Alpes. We zien de eerste watervallen en sneeuw hoog in de bergen. Ik voel aan mijn oren dat we weer klimmen....ze gaan tuuteren! We komen weer door een gebergte waar het donkergrijs is. Lijkt wel of we op de maan rijden. Wat zijn de Alpen veelzijdig mooi.

We zoeken een plekje langs een snelstromend beekje en zetten koffie met water uit dit riviertje. Er is zelfs een kapstok voor de motorjassen zodat de mieren er niet in lopen.😉

Wat een heerlijke plek. Daarna weer verder over de Col de Vars waar we onderweg door de sneeuw rijden (langs de kant van de weg). Een stuk verder eten we bij een picknicktafel een broodje knakworst. Met op de achtergrond een schilderij van de besneeuwde bergen. Als toetje doen we een wedstrijdje kersenpitten spugen! 🍒🍒🍒🍒🍒

We rijden verder en komen door wat ski-oorden die nu spookstadjes zijn. We zien veel skiliften. In Avrieux komen we al om 15 uur aan. Hier overnachten we vannacht dus we hebben een vroegertje. Zoveel moois gezien en bjna 200 km gereden. Gerko heeft in dit hotel eerder gelogeerd met zijn vrouw Isabel en vrienden Frans en Ria. Hij wil graag met mij racletten! Ik ben benieuwd. Morgen horen jullie hoe het was. En oh ja niet onbelangrijk ze hebben hier ook een zwembad. Dus we gaan na het koude biertje lekker een duik nemen.😁 En vanavond een vrije avond want onze taken zitten er op!😎