Dag 4 van Thurso naar Polglass aan de Atlantische Oceaan (300 km)

Het was ver uit het fijnste bed tot nu toe. Temperatuur prima. Dekbed en kussen perfect. Neef is na het avondeten gisteren even een dutje gaan doen en heeft klokje rond geslapen. Ik moest na het eten nog ' werken' aan het reisverslag. Daarna vielen ook mijn oogjes dicht. We hadden eigenlijk de stad in gewild voor een drankje. Om 23 uur schrokken we pas wakker. Toen was het de moeite niet meer. Dus een goede nachtrust gehad. Als ik dan nog een minpuntje moet noemen dan is dat we wakker werden van de afzuiging van de keuken en de lucht van een echt Schots ontbijt. Bacon with eggs en worstjes. Dus dat maar genomen voor ontbijt inclusief een echt schots gerecht: black pudding (bloedworst) als probeersel. Hetzelfde als de porridge gister(Havermout met whiskey) ....het smaakte maar morgen neem ik wat anders. Maar heel de dag zo vol als worst.🤣

Rond 9 uur zitten we op de motor. Het heeft geregend vannacht maar nu is het droog. De temperatuur is rond de 15 graden en blijft de hele dag zo. We rijden het stadje uit en volgen de noordkust naar Durness. De meest noordoostelijke nederzetting. Onderweg nog een prachtige grot bezocht. De Smoo cave.  Prachtige wandeling maar wat een wind aan de kust met geweldig  uitzicht. De grot is bijzonder  met varens en een waterval die met veel gedender naar beneden stort. We lopen de trappen omhoog terug naar de motor tegen de wind in....niet te doen bijna. Je waait uit je verschoning.😅

De motor is overeind gebleven gelukkig. We volgen de NC 500 route. De windkracht blijft enorm. Ik blijf in de slipstream van neef die moeite heeft de motor op de smalle weggetjes te houden. Er zijn van die passing places om elkaar te passeren zo smal is het maar ook onoverzichtelijk met de bochten en de hellingen. Een camper die we tegen kwamen moest achteruit voor ons zodat we er langs konden. Verder weinig verkeer hier. 

Onderweg veel schapen en lammetjes  op en naast de weg. De schapen verblikken of verblozen niet maar de lammetjes vinden de motor nog spannend. Het landschap wisselt snel. Heidevlakten (helaas nog niet in bloei), naaldbossen, toendra, maanlandschap, rotsvlaktes, grillige bergen, weilanden, watervallen, oceaan, eilanden voor de kust, bergmeren etc. In 1 uur zie je alles voorbij komen. En het weer wisselt ook enorm. Zo rijd je in de zon, dan regent het en klaart het plots weer op in een kwartier. De regenboog niet gezien......die kan het ook niet verwerken die snelle wissels van het weer. Is ze net bezig met het opbouwen van de kleuren en dan is het weer droog. Ik snap haar.. ik kan alle indrukken ook niet verwerken in zo een korte tijd...😅

Er staat te veel wind om iets klaar te maken. Bushokjes hebben geen bankjes hier in Schotland. Da's effe balen. Wel een telefooncel in elk dorp. Maar ook zo krap🤣. Dus eten we de banaan van het ontbijt meegenomen en een stroopwafel als lunch.

Doorgaans hebben we droog weer en genieten super. We zien een bordje met rechtsaf naar de lighthouse van Stoer. Dus we volgen de bordjes. Het paadje wordt steeds smaller en leidt ons naar  de middle of nowhere. Na een hele tijd zien we de vuurtoren. Geweldig uitzicht op de oceaan waar je soms walvissen ziet aldus de koffieverkoper die een foodtruck heeft in een verbouwde paardentrailer. 

We maken nog wat mooie plaatjes bij de ruige oceaan met de hoge golven die tegen de kust beuken.  Na de koffie gaan we weer verder de hooglanden in waar de natuur zich weer afwisselt.  Af en toe tippen we de oceaan aan richting Ullapool. Het blijft indrukwekkend gezicht. Witte schuimpkoppen op het water. En soms een prachtig strandje tussen de rotsige kliffen. De wind worden we wel zat. Pfffff! 

Dan rijden we verkeerd ondanks de bordjes NC 500, de navigatie en de borden Ullapool een doodlopende weg in. Hier zien we aan de oceaan een prachtig hotel opdoemen. We denken allebei hetzelfde. Doen!

Dus van de motor af en zien binnen dat het wel buiten de begroting is. Hij heeft nog 1 kamertje over en we komen uit op een schappelijke prijs voor deze ultieme plek. Het is klein maar fijn. We sjouwen de spullen naar de kamer en drinken een drankje in de bar met uitzicht op de Arlantic. 

Er is niet veel dan dit hotel in de buurt dus het wordt druk met gasten. Gelukkig kunnen wij er ook heerlijk eten. 

We hopen op nog een mooie zonsondergang vanavond....Als we het wakker houden tot die tijd....😜