Dag 2 van Newcastle naar Aviemore in de Highlands 400 km

Nou dat was beetje behelpen vannacht in onze hut op de boot. Ik sliep boven op het stapelbed en neef onder. Ik hoef er namelijk nooit 's nachts uit. Dat is normaal fijn maar nu mijn lot dat ik boven moet. Met het smalle trapje omhoog. Au mijn kop. Het was erg warm in dat hok. Een soort afzuiging die veel herrie maakte, zorgde voor wat luchtverversing. Had geen föhn hoeven mee te nemen. Pfff. Dus dekbed erop en eraf. En uiteindelijk viel hij midden in de nacht op de grond. Even niet erg maar op een gegeven wel erg kaal. Dus neef maar wakker gemaakt om mijn dekbed aan te geven. Tja en vanochtend er uit toen neef in het piepkleine douchetje stond. Eerst mijn dekbed op de grond gegooid om mijn val te breken voor het geval en veilig er uit geklauterd.😅

Vandaag ben ik niet bij de tijd. Het uur tijdverschil (1 uur later hier) snapte mijn gsm niet.  Dus we waren om 7 uur al uit de veren om pas na 11 uur de boot af te rijden met de motor. Er was wat vertraging .....niet bekend waarvoor. Tijdens het wachten raakten we wat aan de praat met andere motorrijders. Zij hadden alle overnachtingen al geregeld en zelfs ook de restaurants besproken tijdens hun roadtrip. Huh...wij niks! We zien het wel.

We rijden (Let op wel links) een stukje langs de muur van Hadrianus die 100 jaar Na Christus door de Romeinen gebouwd is richting Edinburgh. We zijn in Schotland. Het is mooi weer maar plots uit het niet toch een bui. Snapte er niks van....dat is dus ook Schotland. Bleek het de ruitensproeier van onze voorganger te zijn.😂

We komen al snel in de hooglanden. Veel schapen en beekjes in het groene landschap. Even later zijn we in het Cairngorm gebergte met toendra achtige berghellingen en uitgestrekte naaldbossen. Hoog in de verte wat toefjes sneeuw.

Neef weet dat een collega brandweerman in Aviemore op vakantie is. Dus we gaan bij ze langs en drinken een bakkie. Dan op zoek naar een hotel. We rijden er bij toeval langs. Prima plek en koud bier. In de avond spreken we met Chris en Esther af om in het dorp te gaan eten. We worden "luxe" opgehaald met de Landrover. 

Bij het restaurant staat een Schot op een doedelzak te spelen. 

Ook dat kunnen we afvinken. Altijd denk ik toch als ik zo een kilt zie.......wat zit eronder? We eten wat streekgerechten en het is heerlijk allemaal. En bovendien erg gezellig. Esther blijkt mijn oude buurmeisje van die paar jaar dat we op Zuidland woonden. Zo toevallig toch.

We worden weer netjes thuisgebracht met de Landrover. Mooie tekst op de auto: One life...live it. Zo is het maar net!😄