Dag 2 indrukwekkende dag in Normandië en 320 km op de teller

Vanochtend waren we de eerste bij het ontbijt na een goede nachtrust in het oubollige hotel. Neef vond uitzicht prima met het ontbijt.

Dus om 9 uur op de motor richting de stranden van Normandië. Het was lekker fris aan de wangetjes. Onderweg leek het net of we in Engeland reden. Toch nog een beetje het UK gevoel. Neef heeft gisteravond terwijl ik het verslag schreef de zoekvraag gedaan. Heeft hij ook nog wat huiswerk.😜Het komt doordat William de Veroveraar uit Engeland in 1000zoveel Normandië veroverde. Nou toch goed gezien en weer wat geleerd.😁

Onderweg veel velden met bloeiend vlas. Prachtig! Soms zo blauw alsof we de zee al zagen. Die kwam uiteindelijk ook in zicht.

Je merkte de invloeden van de zee. Het was onder de 20 graden. Strand Juno waar de Canadezen aan land kwamen, bereikten we als eerste.

Toen ik de namen zag van die jongemannen die omgekomen zijn en hun leeftijd realiseerde ik me dat mijn jongens ook zo oud zijn. Vreselijk toch...zo jong en dan uit een vliegtuig of boot gesprongen om een onbekend land/volk te bevrijden. Met als opdracht "NO SURRENDER". Ik pink een paar tranen weg. Heftig dit. Zoveel geschiedenislessen gehad maar nu ik daar sta, komt hij echt binnen. Het zullen je kids maar zijn (geweest)😪

We rijden verder langs de kust naar de andere stranden. Bij Gold beach hebben de geallieerden een tijdelijke haven gemaakt van caissons waarvan enkele nog zichtbaar zijn bij eb. Zo konden ze nog meer manschappen en voertuigen en andere legeronderdelen naar West-Europa brengen. We zien een prachtige film over operatie Overlord 6 juni 1944 in een museum. Wat een strijd is hier geleverd. We brengen nog een bezoek aan de Amerikaanse begraafplaats waar heel veel soldaten liggen begraven. Weer word ik stil. Al die kruizen. Bizar. Er ligt ook een Haverkamp uit Kentucky.

De begraafplaats kijkt uit op Omahabeach waar het strand er vredig bij ligt. Zo onwerkelijk wat hier gebeurd is. Ook al was het 30 graden ik zou hier geen duik kunnen maken met wat ik nu (nog beter) weet.😪

Als we weer verder rijden zie ik op alle lantaarnpalen foto's van de helden van de tweede wereldoorlog. Inderdaad zij mogen nooit vergeten! Forever Heroes!!!!❤

Bij een hamburger met friet stippelen we onze route verder uit. We gaan diagonaal van noordwest naar zuidoost dwars door Frankrijk. We willen toch wat bergpassen rijden! En alles binnendoor. Wegen zijn perfect en lekker bochtig. En wat ruikt dat hooi in Frankrijk heerlijk. Zo zoet en kruidig. Zeker als we achter een wagen met balen hooi rijden. Heerlijk! Ik wilde wel een tijdje er achter blijven maar neef haalde hem toch in.🙄

Ik zit in een wak in de middag. Niet dat het niet mooi was maar ik moest alle indrukken verwerken denk ik. Neef merkt het toch niet dat ik wat dut. Alleen mijn nekspier is te slap ....mijn hoofd valt naar voren tegen neef zijn helm aan! Pok...verraden! Ik kan moeilijk ontkennen dat het niet zo is. Daarna ben ik weer bij de les en zoek ik ijverig mee naar een hotel en een supermarkt voor flesjes water en koude biertjes. 

We zoeken een kamer op Booking.com en we zien een goede en niet zo duur met een panorama uitzicht. We rijden er heen maar het is geen hotel. Wel smelten we letterlijk in ons motorpak van het prachtige uitzicht.

Gelukkig rijden we in het dorp tegen een leuk hotelletje aan. Dus uit dat motorpak en de biertjes zijn nog koud! Dus we proosten in onze kamer op al die helden die ons bevrijd hebben! "Ja want anders hadden we Duits gepraat denk ik".....merkt Gerko op!😉