Verzopen teletubbies!

We werden wakker van de harde regen en onweer! Oh nee...niet weer zo een dag...😰. Tijdens het ontbijt hadden neef en ik een discussie wie nu eigenlijk de voorzitter is van onze tweepersoons motorclub. We kwamen logisch tot de conclusie dat hij dat is...hij zit namelijk voor en ik achter! 😂 . Hoopvol kijken we door de ramen of het al opklaart! De Zweedse buienradar belooft niet veel goeds. We besluiten maar gewoon te gaan rijden. We hijsen ons in het regenpak over onze motorpak. Twee Teletubbies lijken we wel. Met alle thermokleding eronder staan de zweetdruppels op mijn kop. Straks zal ik er geen spijt van hebben!

We volgen de E4 richting het Noorden langs de Botnische Golf. We zitten nog steeds in Zweden. Harde regen en hoosbuien wisselen elkaar af. Tel daarbij op het opspattende water van de  auto's die we inhalen en dat weer 300 km lang maakt ons verzopen teletubbies! Mijn regenpak blijkt zoveel water niet aan te kunnen. Ik ben tot mijn onderbroek zeiknat. En elke keer denk ik het wordt licht in het Noorden. Een soort Noorderlicht maar dan anders. De hoop van de gedachte. Niemand heeft ook gezegd dat het alleen maar leuk zou worden! 😅

.

Uiteindelijk klaart het toch op net voor we over een enorme brug rijden. Neef heeft zijn handen vol met de harde wind om de motor recht te houden. De temperatuur stijgt ook. De regenpakken kunnen uit en we waaien een beetje droog. Onze handschoenen zijn echt doorweekt. Gerko had voor zichzelf een reservepaar bij zich. En ik had de keuze of die natte koude aanhouden, of blote handen of een paar gele werkhandschoenen. Dus de laatste optie gekozen! We rijden langs veel meren en houten Pipi Langkous huizen in alle kleuren maar de meeste rood.  We besluiten nu het eindelijk droog is nog even door te rijden. Het gaat wel lekker eigenlijk. Na totaal 580 km zoeken we een slaapplek. Ruim 100 km voor op schema.

De motor mag overdekt staan. De keuken blijft voor ons langer open. Wat een gastvrijheid. Ik wil eerst warm douchen en trek mijn natte zooi uit. Mijn droge kleren hang ik alvast  op in de douche. Wat is dat een beloning na zo een verregende dag! Schiet de slang plots van de douchekop en draait als een ongeleid projectiel door de badkamer. Alles zeiknat! 😱. Heb ik weer. Met de douchekop in mijn hand komen we aan tafel in het restaurant. De gastheer gaat hem gelijk fiksen! Nu eerst maar een glaasje wijn! En ik verkies Gerko tot erelid van onze motorclub. Respect hoe hij met dat bizarre weer met zoveel water op de weg en harde zijwind ons vandaag veilig heeft gereden! Proost!